یادتونه بچگی ها تو صف مدرسه ؟ هر مدرسه به نوعی بچه هارو به شعار دادن وادار می کرد از ما می خواستند مثلا
ناظم تو میکروفن پرسید : کی میدونه پایتخت آمریکا کجاست؟
داد زدیم: واشینگتون
گفت یه مرگ بر آمریکایی بگین که تو واشینگتون بشنوند. ما هم داد می زدیم که حلقمون پاره می شد .
گذشت اون روزا، خیلی طول کشید که بفهمیم !!!
لس آنجلس تاریخ سینماست...
نیواورلئان مهد موسیقیه ...
نیویورک مهد درس و اقتصاد
یادگرفتیم به هرکس و ناکسی نگیم مرگ بر تو
ولی نفهمیدیم تو واشنگتن یا لس آنجلس،آیا شنیدن صدامونو !؟
آیا واشنگتنیا فهمیدن چیزی تو دل این بچه 11 ساله نبوده؟
چرا فکر نکردیم به جای این حرفا که داد بزنیم :
مرگ بر بی سوادی!
مرگ بر خونریزی دشمنی !
مرگ بر اونی که به جای عشق به ما یاد داد: مرگ ...
واقعا مرگ بر او...
هیچگاه درک نکردم،چرا کافری که بیمار می شود،دچار عذاب الهی شده و مسلمانی که بیمار می شود،دچار آزمون الهی !
مرض که یکیست!
شاید تفاوت در نگرش انسانهاست.
من که نرفتم کانادا اما اینطور که میگند
تو کانادا نزدیک عید که میشه همه قیمت ها میاد پایین تا همه قشر جامعه توانایی خرید کردن داشته باشند.
غذای شب عیدشون هم بوقلمونه
قیمت از 20 دلار میاد به 5 دلار تا همه شاد باشند و کسی احساس فقر نکنه..
امیدوارم مرگ کشوری نشه دعای ملتی یا شعار ملتی...امیدوارم (مرگ بر .... ) دیگر نگوییم....
تو مملکت ما 4 ماه مونده بود به عید قیمت برخی اجناس دوبرابر شد و ادامه ...
وای به حال شب عید...
میم . الف